در شهرما وقتی برف می آید یک عده خوشحال میشوند و آخر هفته ها سورتمه میروند و با برف عکس های یادگاری میگیرند و یا کنار بخاری و شوفاژ گرمشان از زندگی لذت میبرند.

ولی یک عده ای هستند با اینکه میدانند برف نعمت خداست و برای کشاورزان  و سفره های زیرزمینی که در حال خشک شدن هستند پر خیر برکت است اما وقتی در شهر برف میبارد تمام کوچه ها بسته میشود و به سختی پس از یکی دو روز خیابان ها باز میشود که این نشان از سو مدیریت  در شهر را دارد .

در شهر ما وقتی برف می آید باید از خدا خواست کسی مریض نشود یا مشکل حاد نداشته باشد زیرا در این صورت نه راهی باز است و نه بیمارستان های بزرگ و پیشرفته وجود دارد .

پس این نوعِ شهر و جیب آدم هاست که مشخص میکند برف نعمت است یا نه .

در شهر ما  وقتی برف می بارد شعله ی بخاری ها بالا میرود آخر ماه هم مردم باید تمام یارانه یشان را برای قبض گاز بدهند ،

برف، سرما و زمستان؛ برای همیشه و همه نعمت نبوده/نیست.

برف و  زمستان به باور خیلی ها همیشه برکت نیست و گاهی اهالی فقیر را به مرگ تهدید می کند. تعدادی که فقر و تنگدستی تهدید شان می کند و حتی سرپناهی برای زندگی کردن ندارند نمیخواهند این نعمت را بچشند. فصل زمستان روزگار سختی برای عموم مردم در شهرستان نمین است

برای پدری که کفش های فرزندش هزاران بخیه دارد برف زیبا نیست…