سلام بر بهار
ﺭﻭﺯﻫﺎﯼ ﺭﻓﺘﻪﯼ ﺳﺎﻝ ﺭﺍ ﻭﺭﻕ ﻣﯿﺰنیم…
ﭼﻪ ﺧﺎﻃﺮﺍﺗﯽ ﮐﻪ ﺯﻧﺪﻩ ﻧﻤﯿﺸﻮﻧﺪ…
ﭼﻪ ﺭﻭﺯﻫﺎ ﮐﻪ ﺩلمان ﻣﯿﺨﻮﺍﺳﺖ ﺗﺎ ﺍﺑﺪ ﺗﻤﺎﻡ ﻧﺸﻮﻧﺪ،
ﻭ چه ﺭﻭﺯﻫﺎ که ﻫﺮ ﺛﺎﻧﯿﻪﺍﺵ ﯾﮏ ﺳﺎﻝ ﺯﻣﺎﻥ برد…
ﭼﻪ ﻓﮑﺮﻫﺎ ﮐﻪ ﺁراممان ﮐﺮﺩ ﻭ ﭼﻪ ﻓﮑﺮﻫﺎ ﮐﻪ ﺭﻭحمان ﺭﺍ ﺫﺭﻩ ﺫﺭﻩ ﻓﺮﺳﻮﺩ…
ﭼﻪ ﻟﺒﺨﻨﺪﻫﺎ ﮐﻪ ﺑﯽ ﺍﺧﺘﯿﺎﺭ ﺑﺮﻟﺒﺎﻧمان ﻧﻘﺶ ﺑﺴﺖ ﻭ ﭼﻪ ﺍﺷﮏﻫﺎ ﮐﻪ ﺑﯽ ﺍﺭﺍﺩﻩ ﺍﺯ ﭼﺸﻤﺎنمان ﺳﺮﺍﺯﯾﺮ ﺷﺪ،
ﭼﻪ ﺁﺩﻡﻫﺎ که ﺩﻟمان ﺭﺍ ﮔﺮﻡ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﭼﻪ ﺁﺩﻡﻫﺎ ﮐﻪ ﺩلمان ﺭﺍ ﺷﮑﺴﺘﻨﺪ…
ﭼﻪ ﭼﯿﺰﻫﺎ ﮐﻪ ﻓﮑﺮﺵ ﺭﺍ ﻫﻢ ﻧﻤﯿﮑﺮﺩیم ﻭ ﺷﺪ. ﻭ ﭼﻪ ﭼﯿﺰﻫﺎ ﮐﻪ ﻓﮑﺮمان ﺭﺍ ﭘﺮﮐﺮﺩ ﻭ ﻧﺸﺪ…
ﭼﻪ ﺁﺩﻡﻫﺎ ﮐﻪ ﺷﻨﺎختیم ﻭ ﭼﻪ ﺁﺩﻡﻫﺎ ﮐﻪ ﻓﻬﻤﯿﺪیم ﻫﯿﭽﮕﺎﻩ ﻧﻤﯿﺸﻨﺎسیمشان،
ﻭ ﭼﻪ…
ﻭ ﺳﻬﻢ ﯾﮏ ﺳﺎﻝ ﺩﯾﮕﺮ ﻫﻢ ﯾﺎﺩﺵ ﺑﺨﯿﺮ ﻣﯿﺸﻮﺩ…
ﮐﺎﺵ ﺍﺭﻣﻐﺎﻥ ﺭﻭﺯﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﮔﺬﺷﺖ، ﺁﺭﺍﻣﺸﯽ ﺑﺎﺷﺪ از جنس خدا.
آرامشی که هیچگاه تمام نشود…