صنایع دستی به عنوان بخش مهم و تأثیرگذار در ساختار اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی، نقش ارزنده‌ای در توسعه اقتصادی و فعالیت‌های فقرزدایی کشورها دارد؛ در واقع یکی از بهترین راه‌های رسیدن به توسعه اقتصادی در ایران، بهره‌گیری از ظرفیت‌های صنایع‌دستی است از این رو می‌توان گفت صنایع دستی به واسطه تاریخچه قدیمی و پرباری که در کشورمان دارد، می‌تواند زمینه ایجاد توسعه را فراهم کنند.

شهرستان نمین با وجود دارا بودن صنایع دستی بی‌شمار، در این حوزه به لحاظ توسعه اقتصادی بسیار ضعیف بوده، اما این ضعف به مردم مرتبط نیست زیرا به خانه هر شهروند به ویژه در شهر نمین و عنبران که بروید، آثاری از هنر و صنایع دستی را خواهید دید و «گره» مثل همیشه در حلقه متولیان امر کور مانده و حل شدنی نیست.

بی‌شک راه‌اندازی دو نمایشگاه دایمی در نمین و عنبران با هزینه های گزاف و اجاره دادن به بخش خصوصی با همکاری میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی شهرستان در معرفی تولیدات صنایع‌دستی سنتی، فعال شدن کارگاه‌های تولیدی موجود و افزایش بازدید گردشگران و شهروندان در منطقه مؤثر است.

مدیریت میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی شهرستان نمین می تواند به صورت سازمان یافته برنامه‌ریزی کند و از این صنایع برای رشد اقتصادی و گردشگری شهر بهره ببرد، اما متأسفانه مشکلات متعدد همچون فقر مدیریتی و عدم هم‌افزایی با مرکز استان و در راس آن عدم حمایت و بی اهمیت شمردن موضوع با توجه به یدک کشیدن شهر ملی گلیم، باعث فراموشی این صنایع دستی و از بین رفتن زیرساخت های اولیه در شهرستان شده است.

متروک شدن ساختمان صنایع دستی شهر عنبران یکی از فاجعه های مدیریتی است که آینه تمام نما از فقر مدیریتی روی مسئولان شهرستان و استانی میباشد که در شان شهر ملی گلیم نیست و یا نبود المان مناسب و هویت گردشگری در ورودی و خروجی شهر و نابسامانی در نحوه ارایه و تولید و فروش در بستر کسب و کار دانش بنیان در عصر کنونی و داد و ستد دلالی در بازار برازنده صنایع دستی نمین نمیتواند باشد

با وجود اینکه در ۱۵ دی ماه سال۹۹ عنبران به لحاظ دارا بودن بافندگان گلیم متبحر و صنایع دستی مرتبط بعنوان شهر ملی گلیم ثبت شد متاسفانه در این چندسال هیچ بسترو زیرساخت مناسبی برای این شهر در نظر گرفته نشده است و همچنان گلیم بافان و آثار آنها درهیچ بازاری به جز دلالان به فروش نمی رسد.

۲۰ خرداد همزمان با روز صنایع دستی در شهرستان نمین جشنواره گل های بابونه نیز در سایت گردشگری فندقلو برگزار شده بود که چندین غرفه نیز از بافندگان گلیم و صنایع دستی در آن بصورت دست و پا شکسته حضور داشتند ولی هیچ خروجی مثبتی برای غرفه داران صنایع دستی نداشت ، در حالی که متولیان صنایع دستی شهرستان و استان میتوانستند از این موقعیت با حضور ده ها هزار مسافر و گردشگر بهره ببرند.

وجود نمایشگاه دایمی در شهر نمین و عنبران یکی از نقاط مثبت مدیریت شهری میباشد ولی در این چند سال عدم حمایت و سوق ندادن گردشگری به سمت گلیم در شهرستان نمین وحذف تفکر اقتصادی از ایجاد بستر برای این صنعت باعث شده است که این دو ساختمان به متروکه تبدیل شود و رغبت برای تولید صنایع دستی مرتبط با گلیم کم فروغ شود.

این در حالی است که مسافران و گردشگران بعد از پایان کرونا دوباره به شهرستان نمین و بخصوص عنبران رجوع میکنند و باید فکری به حال صنایع دستی شهرستان نمین کرد تا از این صنعت به نحو احسن استفاده برد.

به گفته فرماندار نمین بعد از برگزاری جشنواره گل های بابونه نوبت به برگزاری جشنواره گلیم و صنایع دستی می رسد و باید تا آن موقع حداقل ترین زیرساخت های اولیه این جشنواره آماده میزبانی از مسافران و گردشگران باشد.

یادداشت: ناصربرزگر