یادداشت : بهنام کمالی

نمین از دیرباز بعنوان گلشهر و شهر فرهنگی استان اردبیل زبانزد خاص و عام بوده است. این شهرستان به جهت دارا بودن ظرفیت های زیستی و بعنوان دروازه ورود به استان از سمت استانهای شمالی کشور حائز اهمیت می باشد.

شهرستان نمین به واسطه قرار گرفتن شهرک صنعتی شماره ۲ ، ناحیه صنعتی، منطقه ویژه اقتصادی، شهرک صنعتی خصوصی، فرودگاه، جاده ترانزیتی و نیز داشتن مرز مشترک با جمهوری آذربایجان شایان توجه ویژه در تصمیمات کلان سیاستگذاری استان است.

اما آنچه بر جان و دل ساکنین این شهرستان سنگینی کرده و مانع توسعه این شهرستان در سال های اخیر شده، عدم توجه به شایسته سالاری و شایسته گزینی در انتصابات ادارات آن می باشد.

توسعه در همه ابعادش لاجرم نیازمند مدیران و روسای کاربلد است. روسایی که دغدغه کار و پیشرفت را در زیر مجموعه مدیریتی خود هجه کرده و از صِرف حضور در اداره و ابتلاء به روزمرگی به دور باشند.
اما این مهم در این شهرستان به باد فراموشی سپرده شده و اتاق ریاست برخی از ادارات این شهرستان بسان تبعیدگاه برای برخی از کارمندان ادارات کل استان کارکرد پیدا کرده است.

آنچه در ابتدای این متن از ظرفیت های شهرستان نمین بازگو شد، می طلبد در راس ادارات این شهرستان افراد کاردان و دغدغه مند حضور یابند. افرادی که دل در گروی پیشرفت این شهرستان داشته باشند و صدالبته این رویکرد زمانی به مرحله عمل خواهد رسید که افراد مذکور بومی شهرستان باشند و از گماشتن برخی از کارمندانی که احیانا مغضوب مدیر کل خود هستند و جایی در اداره کل خود ندارند و برای خلاصی از شرشان بهترین گزینه ریاست شهرستان های همجوار اردبیل است، ممانعت بعمل آید.

انتهای پیام/